Dit artikel is ook verschenen op Consultancy.nl
Na twaalf jaar, waarvan de laatste vijf als algemeen directeur, neemt Peter-Willem van Lindenberg afscheid van Bisnez. Vanaf 1 oktober is hij de nieuwe cfo van het Franciscus Gasthuis & Vlietland in Rotterdam. ‘Vanuit de raad van bestuur wil ik scherp op de koers varen, maar wel vanuit vrijheid en verbinding.’
Wat motiveert je tot deze stap na twaalf jaar Bisnez?
‘Mijn hart gaat zingen van publieke organisaties, en vanuit Bisnez werkte ik al bij prachtige opdrachtgevers. Maar als consultant werd ik nooit geconfronteerd met de gevolgen van mijn eigen besluiten. En ja, als jonge hond vond ik dat best leuk – ingrijpen en door naar een nieuwe uitdaging – maar de langjarige betrokkenheid bij een maatschappelijke organisatie begon ik te missen. Zo groeide de behoefte om me langer aan de publieke sector te verbinden.’
Op welk moment voelde je aan iets nieuws toe te zijn?
‘Dat was meer een periode, vorig najaar rond onze strategische heidagen. Na negen jaar in het managementteam begon ik mezelf af te vragen of ik nog wel verfrissend genoeg was, of hoorde ik mezelf vooral praten? Bovendien vond ik dat Bisnez, als snelgroeiend bedrijf, recht heeft op een algemeen directeur die zich volledig op de organisatie richt. Omdat ik zo’n lol in mijn opdrachten had, werkte ik nog vier dagen in het veld, dag vijf en de randen van de avonden gingen naar het directeurschap. Dat is te weinig, ook al hebben we een jong, breed managementteam dat veel oppakt.’
Waarom ‘gaat je hart zingen’ van publieke organisaties?
‘Omdat ze het leven van Nederlanders een stukje beter kunnen maken, dat is de kern van hun taak. Of het nu gaat om huurtoeslag, zorg verlenen, kinderbijslag of een uitkering: allemaal bedoeld om waarde toe te voegen aan iemands leven. Dat vind ik een mooi idee. In diezelfde periode startte ik een opdracht bij een drinkwaterbedrijf en plots realiseerde ik me: water mogelijk maken, hoe mooi is dat?’
Maar er is ook veel aan de hand in de publieke sector.
‘Absoluut, de publieke dienstverlening staat onder druk. Aangezwengeld door de roep om efficiency, en dus automatisering, hebben steeds meer mensen het gevoel een nummertje te zijn en door het systeem te worden ‘opgegeten’. De menselijke maat moet terug, en ook dat motiveert me enorm.’
En die bijdrage ga je nu leveren als cfo van een groot ziekenhuis.
‘Ja, want die persoonlijke waarde speelt in een ziekenhuis natuurlijk zeker, met ook genoeg uitdagingen in de zorg. Zelf ken ik het ziekenhuiswezen vooral privé, als vader en als zoon. Maar hoe gaat het er nu werkelijk aan toe, hoe staan de gezichten van het personeel bijvoorbeeld? Om die vragen eerst voor mezelf te beantwoorden, heb ik bij twee ziekenhuizen stage gelopen. Bij het Franciscus Gasthuis & Vlietland liep ik zelfs als mystery guest rond. Als ik nu binnenloop spreekt de gastvrouw me nog steeds aan met ‘hé, je bent het geworden!’. Dat zegt meteen wat over de sfeer.’
Waar kijk je vooral naar uit?
‘De breedte van mijn cfo-portefeuille – financiën, facilitair, maar ook bijvoorbeeld digitalisering. Met als uitdaging natuurlijk: hoe krijgen we dit zo dicht mogelijk bij de patiënt? Mensen gaan niet met plezier naar het ziekenhuis, maar als wij hun bezoek aangenamer kunnen maken, ben ik al heel blij.’
Welke les neem je mee vanuit Bisnez?
‘De balans tussen hard en soft controls. Leidinggeven is ingewikkeld. Van nature let ik vooral op de verbinding tussen mensen, het plezier, maar als leider moet je ook kaders durven stellen. Dat heb ik moeten leren. In mijn nieuwe rol wil ik scherp op de koers varen, maar wel vanuit vrijheid en verbinding.’
Maar je blijft wel bij Bisnez betrokken. In welke vorm?
‘Sowieso als aandeelhouder, maar ook vanuit mijn verbindende rol. Bisnez-collega’s zijn altijd welkom bij mij om te sparren, ik blijf jonge collega’s graag coachen en ook vraagstukken in mijn netwerk koppel ik met liefde aan de juiste Bisnez-professional.’
Wat ga je missen?
‘De mensen natuurlijk. We vormen echt een team, ik ken iedereen. Dat is straks toch anders met 5300 collega’s. En de flexibiliteit, dat vermoed ik althans, want er komt veel bij een bestuursfunctie kijken. Bij Bisnez was ik nooit ‘die vader op bestelling’ die af en toe tijd had. Het werk en het vaderschap van mijn drie dochters kon ik goed combineren.’
Terugkijkend, waar ben je het meest trots op?
‘Dat we steeds meer met integrale teams werken, dus niet meer klassiek ‘één persoon op één klant’, maar een probleem breed kunnen aanpakken. En ja, dat we smoel in de markt hebben gekregen. We zijn misschien niet de meest sexy partij, en dat is prima, maar wel betrouwbaar en goed in ons vak, met een ontzettend fijne club mensen. Van allerlei leeftijden, dat vooral ook. Van twintigers tot zestigers, collega’s leren van elkaar en zijn hecht. Iedereen voelt dat ook.’